DZIEWCZYNA HITCHCOCKA to film zrealizowany specjalnie dla stacji HBO i opowiadający o trudnych realachach na linii Hitchcock-Hedren podczas kręcenia "Ptaków" i "Marnie".
Jako, że film powstał dla stacji HBO możemy mówić (jak zwykle) o świetnym poziomie realizacyjnym (opdopiowadajacym temu co możemy zobaczyćw najlepszych produkcjach kinowych) oraz świetnym zespole realizatorsko-aktorskim, ktory zabrał się za kręcenie tego dzieła.

Autorem DZIEWCZYNY... jest Julian Jarrold, ktory na swoim koncie ma takie produkcje jak KOZACZKI Z PIEPRZYKIEM, ZAKOCHANA JANE czy POWRÓT DO BIRIDESHEAD.
Jarrold swój (nie ukrywajmy) kontrowersyjny obraz oparł głównie o oczerniające Htiochcocka zeznania Tippi Hedren i jej autobiograficzne wydawnictwo.
Sylwetka mistrza suspensu (oprócz kilku od dawna znanych faktów lub powszechnie chwalonych przywar twórcy) ukazana jest tu w wyjątkowo nieprzychylnym świetle. Hitchcock jest tu bowiem sfrustrowanym i zagubionym męskim szowinistą, którego obsesje i własne wewnętrzne demony mają bezpośrednei przełożenie na kręcone przez neigo filmy. W DZIEWCZYNIE... mamy okazję obserwować drobiazgowy ukazany przebieg toksycznej i destrukcyjnej realcji na linni Hitchcock-Hedren.

Przyznać trzeba, że być może niektre z tez stawianych przez Jarrolda są prawdziwie. Filmowi nie można również odmówić bardzo sprawnego iprzekonująćego psychologizowanie i dokładnego naszkicowania realacji pomiędzy psozczególnymi bohaterami dramatu. Nie mniej jednak trudno się nie oprzeć wrażeniu, że DZIEWCZYNA HITCHCOCA to obraz nieco zmanipulowany i zdecydowanei jednostronny (co potwierdzją relacje nie tylko biografów, ale również wielu jeszcze żyjących wspołpracowników mistrza suspensu). Jarrold nie bawi się tu w półśrodki, ani półcienie i serwuje nam sylwetkę sfrustorowanego potwora-legendy kina.

Co więcej gdzieś w polowie seansu DZIEWCZYNA... traci nieco impet, gdyż twórcy uparcie koncentrują się na jednym ,dwóch wątkach, które starają się maksymmalnei uwairygodnić przez co ilm staje się monotonny i dość przewidywalny.

DZIEWCZYNIE HITCHCOCKA z pewnościa nie można odmówićświetnego aktorstwa, które sprawia, że obraz ten wart jest bezsprzecznej uwagi widza. Dla młodej sienny Miller z pewnością jest to rola życia, która słusznie została uhonorowana nominacją do ZŁOTEGO GLOBU. Bardzo odbrze zagrał również Toby Jones, którego Hitchcock (choć niesympatyczny) jest wiarygodny i bezbłednie oddany. Tu równeiż nominacja do ZŁOTEGO GLOBA jest jak najbardziej zasłużona. Żal tylko pominiętej Imeldy Staunton, która Alma Hitchcock stworzyła w sumie najciekawszą i najbardziej skomplikowaną kreacje w całym filmie Jarrolda.

Gdyby Jarrold jeszcze mocniej skupił się na złożonych realacjach nal inni Alfred-Alma z pewnością obraz THe Girl duzo bny na tym zyskał.

DZIEWCZYNĘ HITCHCOCKA warto również zobaczyć ze względu na fakt, iż już 1 marca na ekrany wchodzi film HITCHCOCK z Anthonym Hopkinsem i Hellen Mirren w rolach głównych. Warto się przekonać jak na ich tle ywpadają mniej znani, ale również znakomici Toby Jones i Imelda Staunton.

Mam również taką nadzieję, że dwa filmi opisujące różne epensu przyniosą ze sobą renesans jego twórczości wśród nieco młodszej widowni. Warto po obejrzeniu Htichcocka i DZIEWCZYNY HITCCOCKA sięgnąc po takei arcydzieła z dorobku króla horroru i thrillera jak 39. KROKÓW, STARSZA PANI ZNIKA, REBEKA, PODEJRZENIE, CIEŃ WĄTPLIWOSCI, SZNUR, URZECZONA,TREMA, NIEZNAJOMI Z POCIAGU, M JAK MORDERSTWO, OKNO NA PODWÓRZE, ZAWRÓT GŁOWY, PSYCHOZA, PTAKI, MARNIE, KŁOPOTY Z HARRYM czy PÓLNOC-PÓLNOCNY ZACHÓD.